evet efendimci
1. ünlem , ünlem , ünlem , ünlem , Bir sesleniş karşısında `buradayım` anlamında kullanılan bir söz
1. Hasan! -Efendim!
1. Hasan! -Efendim!
2. Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak için söylenen bir söz
1. Ne, ne, ne, ne dediniz efendim!
1. Ne, ne, ne, ne dediniz efendim!
3. Karşı çıkma, paylama cümlesini pekiştirmek için söylenen bir söz
1. Olur mu, efendim! Bu ne sorumsuzluktur, bu ne hafifliktir böyle?
1. Olur mu, efendim! Bu ne sorumsuzluktur, bu ne hafifliktir böyle?
Telaffuz : efe'ndim