92406 kayıt bulundu.
1. -i , -i , -i , -i , Bir şeyi olduğundan daha abartılı bir biçimde anlatma eğiliminde olmak
1. isim , isim , isim , isim , Bir şeyi, bir olayı olduğundan büyük veya çok gösterme, mübalağa
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Abartıyı huy edinen (kimse), abartmacı, mübalağacı
1. isim , isim , isim , isim , Abartıcı olma durumu, abartmacılık, mübalağacılık
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Abartılmış
1. Bu sözler, günümüz için eskimiş ve abartık edalı olabilir.
1. Bu sözler, günümüz için eskimiş ve abartık edalı olabilir.
1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Abartılma ihtimali veya imkânı bulunmak
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Olduğundan fazla gösterilen, abartmalı, mübalağalı
1. Sinek, kurtçukların çevresinde abartılı bir vızıltıyla dönenip duruyor.
1. Sinek, kurtçukların çevresinde abartılı bir vızıltıyla dönenip duruyor.
2. zarf , zarf , zarf , zarf , Abartarak, abartılı olarak, mübalağalı bir biçimde
1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Olduğu gibi gösterilen, abartmasız, mübalağasız
2. zarf , zarf , zarf , zarf , Abartmadan, abartısız olarak, mübalağasız bir biçimde
1. -i , -i , -i , -i , Bir nesneyi veya durumu olduğundan daha önemli, daha büyük veya daha çok göstermek, mübalağa etmek
2. Bir iş, bir davranış vb.nde gereğinden fazlasına kaçmak, aşırıya kaçmak