duman rengi

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Koyu kül rengi, füme

2. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Bu renkte olan

---

duman vermek

Anlamı:

1. çok duman çıkarmak

2. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , ortalığı karıştırmak

Örnek:

1. Sonra sen gazetende istediğin gibi ver dumanı.

1. Sonra sen gazetende istediğin gibi ver dumanı.

---

dumana boğmak

Anlamı:

1. duman içinde bırakmak

2. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , bunaltmak, şüphe içinde bırakmak

Örnek:

1. Adamın kafasını katiyen aydınlatmamalı, karıştırmalı ve dumana boğmalısınız.

1. Adamın kafasını katiyen aydınlatmamalı, karıştırmalı ve dumana boğmalısınız.

---

dumanı doğru çıksın

Anlamı:

1. `iyi ve güzel olmasa bile yönteme uygun olsun` anlamında kullanılan bir söz

---

dumanı tepesinden çıkmak

Anlamı:

1. çok öfkelenmek

---

dumanı üstünde

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , mecaz , mecaz , sıfat , sıfat , mecaz , mecaz , Çok taze (sebze, meyve, yemek vb.)

2. Çok yeni, üzerinden çok zaman geçmemiş

Örnek:

1. Anadolu notları arasına bugün dumanı üstünde bir Rumeli notu sıkıştırıyorum.

1. Anadolu notları arasına bugün dumanı üstünde bir Rumeli notu sıkıştırıyorum.

3. Genç

Örnek:

1. Durdum, kızların yüzüne baktım, bunlar dumanı üstünde yerli, İstanbul kızlarıydı.

1. Durdum, kızların yüzüne baktım, bunlar dumanı üstünde yerli, İstanbul kızlarıydı.

---

dumanlama

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dumanlamak işi

---

dumanlamak fiil

Anlamı:

1. -i , -i , -i , -i , Dumanlı duruma getirmek

2. Dumana tutmak

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Sarhoş etmek

Örnek:

1. Rıza bey, kafasını iyice dumanlamadan uduna uzanmazdı zaten.

1. Rıza bey, kafasını iyice dumanlamadan uduna uzanmazdı zaten.

---

dumanlanma

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dumanlanmak durumu

Örnek:

1. Avcı adedi üçü geçince rakamı seçmek hususunda karga zekâsının dumanlanmaya başladığı görülmüştür.

1. Avcı adedi üçü geçince rakamı seçmek hususunda karga zekâsının dumanlanmaya başladığı görülmüştür.

---

dumanlanmak fiil

Anlamı:

1. nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , nesnesiz , Dumanlı duruma gelmek

2. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Sarhoş olmak

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Bulanmak, karışmak

Örnek:

1. Kafam dumanlandı.

1. Kafam dumanlandı.

---

dumanlı

İlgili Kelimeler:

başı dumanlı, kafası dumanlı

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Dumanı olan, duman çıkaran

Örnek:

1. Dumanlı barut.

1. Dumanlı barut.

2. Sisli, sisle örtülü

Örnek:

1. Her türlü çiçekle kırlar süslenmiş / Yeşil yaprak giyer dumanlı dağlar

1. Her türlü çiçekle kırlar süslenmiş / Yeşil yaprak giyer dumanlı dağlar

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Sıkıntılı, bulanık

Örnek:

1. Karışık rüyalarda görülen manzaralar gibi dumanlı bir sahne.

1. Karışık rüyalarda görülen manzaralar gibi dumanlı bir sahne.

4. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Esrik, sarhoş

---

dumanlılık

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dumanlı olma durumu

---

dumansız

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Dumanı olmayan, duman çıkarmayan

Örnek:

1. Dumansız barut.

1. Dumansız barut.

---

dumansız baca olmaz, kahırsız koca olmaz

Anlamı:

1. `dumanı olmayan baca olamayacağı gibi karısına sıkıntı vermeyen koca da olmaz` anlamında kullanılan bir söz

---

dumansızlık

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dumansız olma durumu

---

dümbelek

İlgili Kelimeler:

enayi dümbeleği, ukala dümbeleği

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Ağzına deri gerilmiş, çanak biçiminde, darbukaya benzer bir tür çalgı, dümbüldek

Örnek:

1. Biri avurtlarını şişirip dümbelek çalmaya, diğeri zurna üflemeye başlar.

1. Biri avurtlarını şişirip dümbelek çalmaya, diğeri zurna üflemeye başlar.

2. sıfat , sıfat , halk ağzında , halk ağzında , sıfat , sıfat , halk ağzında , halk ağzında , Anlayışsız, sersem

---

Lisan : Farsça dunbek

dümbelekçi

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dümbelek çalan veya satan kimse

---

dümbelekçilik

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dümbelekçinin yaptığı iş

---

dümbeleklik

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dümbelek olma durumu

---

dümbük

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Pezevenk

---

dümbüklük

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Pezevenklik

---

dümbüldek

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dümbelek

---

dümdar

Anlamı:

1. isim , isim , eskimiş , eskimiş , askerlik , askerlik , isim , isim , eskimiş , eskimiş , askerlik , askerlik , Artçı

---

Lisan : Farsça dumdār

Telaffuz : dümda:rı

dümdüz

Anlamı:

1. sıfat , sıfat , sıfat , sıfat , Çok düz

Örnek:

1. Mühendislerin keşfine göre, taş ocağı olarak işletilirse yirmi senede dümdüz olabilirmiş.

1. Mühendislerin keşfine göre, taş ocağı olarak işletilirse yirmi senede dümdüz olabilirmiş.

2. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Sade, basit

Örnek:

1. Yirmi iki senelik dümdüz bir hayat.

1. Yirmi iki senelik dümdüz bir hayat.

3. mecaz , mecaz , mecaz , mecaz , Bilgisi, görgüsü çok dar bir sınır içinde kalan (kimse)

---

Telaffuz : dü'mdüz

dümdüzlük

Anlamı:

1. isim , isim , isim , isim , Dümdüz olma durumu

---